همکاری رضوان با مامان

رضوان تو خونه به اسم دومش آمین صدا میکنیم . . دختر گلم وقتی 3 ماه بود یه کلاس ضمن خدمت داشتم که گذاشتمش پیش مامانم تا برم کلاس . از قضا خاله خدیجه میاد خونه باباجون میبینه شما خانم کوچولو خیلی بی قراری میکنی هرکاری که کرده اروم نشدی دایی اسماعیل می بینه شما اروم نمیشی میره داروخونه یه پستونک برات با مارک خیلی خوبی میخره . شما خانم گل هم تا پستونک میبینی یه دل نه صد دل عاشقش میشی ولکونش نمیشی. خلاصه من که میام خونه این صحنه رو میبینم  ناراحت میشم ولی خوب چیکار کنم شما با این اروم شده بودی. من هم مجبور شدم راضی بشم. خیلی بعدش سعی کردم پستونک ازت بگیرم ولی به بهانه های مختلف مثل دندون دراوردن و زدن واکسن های بی تابی شما و خیلی چیزای دیگه راضی نمیشدی خیلی گریه میکردی . خلاصه گفتم اشکال نداره سر یه فرصت مناسب ازت پستونک میگیرم اخه نگران دندونهای مرواریدی قشنگت بودم و تو سایتهای مختلف معایب این گول زنک زیاد نوشته بودن. تا اینکه 7 تیر 93 این پستونک گم میشه تو میخواستی بخوابی براش خیلی بی قراری میکردی. من هم تو دلم گفتم حالا بهترین وقت برا ترک دادن تو عزیز دلمه . ظهر با خیلی گریه کردن خوابیدی ولی خوب خوابیدی . عصری هم که بیدار شدی سراغش نگرفتی . تا شب که خواستی بخوابی بازهم براش بی تابی کردی و با بغل کردن و کتاب خوندن برات و شعر خوندن قربون صدقه رفتنت خوابت برد . بابایی خیلی دلش برات سوخت . میگفت دخترم اذیت کردی ولی خداییش تا صبح خوب خوابیدی اخه شبهای قبل هربار که پستونک از دهنت می افتاد از خواب بیدار میشدی و گریه میکردی و دنبالش میگشی . اما اون شب خوب خوابیدی فرداش که 8 تیر 93 هم بود سراغش نگرفتی ولی من ظهر امتحان داشتم و رفتم دانشگاه  ولی کلی به بابایی سفارش کردم موقع خواب باهاش مدارا کن ولی وقتی اومدم بابایی گفت راحت خوابید . دقیقا شب هم همینطور بدون بی تابی کردن خوابت برد.

خدارو شکر از دست این پستونک و حواشی اون راحت شدیم.